Eyüp’te ararken kara kitabın
Yazısız cellat mezarlarını
Sadece çekiç kalem izleri
Karyağdı tepesinde, uzun taşlar, yazısız
hangisi Kara Ali?
Yazısız, özensiz…
Sadece çekiç, kalem izleri…
Bulamadım, aradım, aradım, bulamadım
Yürüdüm tepeye doğru,
Kararmış mermerinde bir unutulmuşun
Rastladım sana,
bir kırık mezar taşına mı sığındın?
Burada mı mezarı da celladının?
Kırmızı sevinçler, mor ülküler
Gerçekleşmemiş düşler
Çürümüş danteller
Görmeden gün yüzü
Çeyizlik ceviz sandıkta
Kırmızı sevinçler, mor ülküler
Gerçekleşmemiş düşler
Sana ağladım, size ağladım
Sordum ne oldu bu Karyağdı tepesine?
Doldu Gecekondu, sonra da apartmanlar kondu
Dedi yaşlı çaycı ve sordu bırakayım mı bir çay?
Pierre Loti’de önümde Haliç, içerken demli bir çay,
Açtım sayfalarını kara kitabın,
İnşa etmek, koca bir hayatı celladın üstüne
Yazsana bunu da
Işın Tuzcular
Karyağdı tepesinin yamacında yatanlar arasında, Dedem Mehmet ve onun Babası
Büyük Dedem Ömer de var.
Fener, Vodina caddesindeki Konaktan, Tahta Minare Camiindeki veda namazı sonrası, o yamacın toprağına kavuşmuşlardı.
Şiirinizi, Okurken, bu çağrışımlar ve niceleri , bir bir aklımdan geçerken , eşzamanlı, Kara Kitabın bazı bölümleri de aralara giriyordu. Şiirin daha bir tadına varmam için, Anılarımdan yansıyanların, geçip gitmelerini bekledim. Tam olarak beceremedim. Ama istediğim oldu. İki kez de öyle okudum.
Sevdim, ısındım, itirazları Anlamlı , duyguları, çok paylaşılacak seçicilikte, kültürel kayıplarımızdaki savrukluğumuzu da bir güzel dahil etmişiniz.
Işın Hanım, Yüreğinize sağlık. Endişeleriniz boşuna imiş. Usta işi olmuş.
Tebrikler…
Yenilerini bekliyoruz.
İyilik Dileklerimle / Uğur G.
BeğenBeğen
Teşekkür Ederim Uğur Bey. Beğenmenize çok sevindim. Beni etkileyen bir yer Eyüp Mezarlığı, Kara Kitap’ta öyle.
Dedeniz ve büyük büyük dedeleriniz huzurla uyusunlar.
Tepenin yamaçlarına yapılan Apartmanlara da çok kızıyorum.
Tekrar teşekkürler
Selamlar, sevgiler
Işın
BeğenBeğen