Bir şiir yazacaktım şöyle, estiği gibi .
Ele avuca gelmedi kimi sözcükler;
Kaypak mı kaypaktı.
Kimi de zehirden acı,
Tatlandırsam anlamından çıkacaktı.
Kimi sözcükler yetersiz,
Kimi sözcükler yabancı,
Kimi sözcükler, suyu
kesilmiş ırmaktı.
Ana kaynaklara ihtiyaç vardı.
Sözcüklerim; yıldızlardan uzanıp dokunacak Güneş’e, yanmayacaktı.
Ortaçağ savaşlarından sapasağlam çıkıp;
İnsandan insana, ışık hızıyla ulaşacaktı.
Tohum tohum ekilip toprağa,
Filizlenip boy atacaktı.
Ulu bir çınar olup;
Kelebeğin kanat,
Örümceğin dokuma sesini duyacaktı.
Yaşam yolunda yalınayak bir derviş,
Bazen de son model araçla yol alacaktı.
Tüm yüreklerden hızla toplanıp, aynı hızla dağılarak;
Yüreklerde boşluk bırakmayacaktı.
Sözlerim söz, göremeyene göz,
Yan yana durup insandan yana,
Yıkılmaz bir duvar olacaktı.
Dünyayı; aynı ritimde atan ana yürekleriyle,
Masum çocuk yüzlerinden tanıyıp;
Anlayana kuş tüyünden hafif,
Anlamayana kurşundan ağır olacaktı.
Arıyorum hâlâ,
Bulsaydım o sözcükleri;
Şiirim doğdu doğacaktı!
Yüreğine sağlık Melek Abla
BeğenBeğen
Tadı güzel yüreğe dokunan bestelenebilir şiir olmuş
BeğenBeğen
Tadı güzel yüreğe dokunan bestelenebilir şiir olmuş
BeğenBeğen
Çok güzel bir hesaplaşma, arayış ve umut şiiri. Ellerine, yüreğine sağlık
BeğenBeğen
Reblogged this on Site başlığı.
BeğenBeğen
Kutluyorum sevgili Meleksima. Çok hoş, zevkle okudum. Yazmaya devam…
BeğenBeğen
Kimin kaleminden kimin yüreğinden kopup gelmiştir, bu kadar hem duygulu hem vurgulu mesajlar içeren şiir…
Yüreğine, kalemine selam olsun…
BeğenBeğen