Geçtiğim yolları bilmeden yargılama beni.

Kulaç attığım denizlerin tuzunu teninde hissetmeden,

büyüttüğüm gülleri koklamadan yargılama beni.

Lodosta denizi görürsün, köpüren dalgaları.

Sakin ve barışçıl kıpırtılı halini görmeden yargılama

denizi, o sonsuzluğa kapı açan mavi patiskayı

ya da dibini, renkli balıkları…

Bir ağacı tanımadan yargılama beni.

Cemile Çakır