Koşma

Söyleyecek bir sözüm var dostane

Ulaşır elbet duymak isteyene

Karşılaştım yalnız, gonca bir gülle

Dillendi  sözü söze katıyordum

Sesi aldı katıverdi peşine

Bıraktı gül ormanın içlerine

Dinledim yapraklarını, dalını

Onu anlamaya çabalıyordum

Hakikat kokusu kapladı her yanı

Gökkuşağından bir masal diyarı

Günlerden bir günde kendi kendime  

Sorularıma cevap alıyordum

Sesim notasız kalemim acemi

Korunmasız belki ondan samimi

Çözmektir muradım küçük şeyleri  

İçimdeki sesi susturamıyordum

Kendine Korona der ki ne yazık

Sahte geçmiş hakikatin yerine

Tüm çocukları biz koruyamadık

Bitmez yakarışı işitiyordum.

Kendine Korona