On iki yaşımın düşünde

Saklambaç, evcilik, bisiklet pedalları

Bisikletimin dişlisinden koca bir dikişli yara 

Geçmişin sokakları elimde

Simülasyon düş bahçelerim

Koşuşan çocukların sesleri

Köşe kapmaca, yanar top, fış fış kayıkçı

Bisikletimin zinciri atmış, eller yağ lekesi

Komşuların şen kahkahası, balkonlardan dağılan tabak sesleri

Bir köpek havlaması, bir kedi miyavı, Papağan Corc’un hişt sesi

Mahlûkatın mutlu yaşamı, çocukların kavga çığlıkları

Dizi kanayanla, elleri çamura bulanan sarmaş dolaş

Bisikletimin tekeri patlamış, dizlerim kanlı

Gül bahçesine düşen topların patlayan sesleri

At kestanelerinin düşerken çıkardığı gümbürtüler

Tepesi çöken arabaların alarmları

Komşuların sohbetleri, çocukların ağlamaları

Bisikletin gidonu kırılmış, tüm bedenim yaralı

İstop

Kutu kutu pense dönen fırfırlı etekler

Elmamı yerse gülümseyen dişler

Arkadaşım Aysel arkasını dönse, Aysel kaçırılmış

Bisikletim çalınmış

İstop

Bir acı çığlık, tüm mahalle saklambaçta

Aysel çıkarsa kurt olacak

Annesinin gözyaşları dinecek

Çocuklar korkak, sokakların oyunları dinmiş

Aysel! İstop

Bisikletim ve Aysel bir çukurun içinde

Bacaklarından sızan kan bisikletin yağlarına karışmış

Sokaklarda karanlık bir sessizlik

Çocuklar evlerine tıkılmış

Uyan Aysel! Nefesimizi ver!

Aysel! İstop

Zeynep Pınarbaşı