Günlük hayatı itham ediyorum

Zihnimi gönderdim ince sorulara

Kir taşıyor elime her tuttuğum

Uzaktan gelen gürültüye yuvarlansam

Duvarlar basıyor kulaklarımı

Sınırlar aceleyle kandırıyor beni

Dut ağacına tam sığınmak üzereyken

Post insan çağına kapanıyor gözlerim

Kutlu olsun isterim evim ocağım

Nefesim silsin başeğen geleneği

Alnımdan irfan kolyesi sarksın

Kucağımda marifetim çınlasın

Yakına bisürahi ney sesi koysam

Solumda güvercin sureti giyinsem

Hayata mucizem suda gezen çiçeğim

Evin her köşesini çiğneyecek

İltifat arayan gölgemi kaldıracak

Bir akşam yemeği bir serviboyu bir sarı nutuk

Üçünün kerâmetini yazsam