Yüreğimde yangın uyanırım

“Sivas Madımak” ya da; Dachau; acının rengi mi var?

Gülüşler; çocuklarındı oysa!

Şimdi kötü ve hain            

bakışlarda.

Acaba kuşlar şarkı söylüyor mudur güneş ile Gün doğumunda?

Sinsice balçık yükseliyor toprakta. Sesimiz mi cılız Daha mı

tenhayız yoksa?

Nereye kadardı sınırlar? Dikenli teller hangi dağın ardında? Toprakta filizi sulamak, karıncalara yol açmak, koşmak çocukça, bir kuşun kanadında yaşamayı yazmak vardı umudumuzda. Oysa Yalanın kıtası da yokmuş. Tenimin rengi nedir bilmezdim beyaz adam söyleyene kadar. Rüyama girmişti getirdiği renkli boncuklar.

General Philip Sheridan, demiş:

“En iyi Kızılderili, ölü Kızılderilidir.”

Belçika Kongo’sunda on milyon kez öldürüldük.  Fransa Ruanda’dan özür dilese ne olur!

Geceye uyumam için insani tek bir neden verin ne olur!

Nükhet Hayriye Gökaltay