“Gotham şehri yine büyük bir felaketle karşı karşıya kaldı. Joker ve adamları şehirde birçok işyeri ve evi yaktı. Sabah saati itibariyle Arkham akıl hastanesinde bulunan tüm hastalar Joker tarafından serbest bırakıldı.”

Tüm televizyonlarda bu haber geçtiğinde Gotham keşmekeşin içinde kavruluyor, masum şehir sakinleri tedirginlik içinde kurtarıcılarını bekliyordu.

Batman, bağırsaklarını bozmuştu, tüm geceyi tuvalette geçirmiş, ilaçlar fayda etmemişti. Sabah haberlerini tuvalette cep telefonundan izliyordu.

– Alfred, Kedi Kadın’ı bulmalısın.

Alfred, defalarca aramasına rağmen Kedi Kadın Selina Kyle’a ulaşamamıştı. Telefonun sesini duyan Selina yerinden kıpırdamayacak kadar sancılıydı. Telesekretere mesaj bırakan Alfred’e sanki onu duyuyormuş gibi seslendi.

“Sancılıyım Alfred, sen nereden bileceksin adet sancısının nasıl bir şey olduğunu! Arama beni Alfred, şirin çocuk Bruce halletsin bu işleri.”

Kedi Kadın’a ulaşamayan Alfred, onun son birkaç gündür yaşadığı gerginliği hatırladı. Bardağa çarpan eline kızdığını, Günaydın diyen Bruce’u azarladığını, hatta bir ara hepinizden nefret ediyorum, zaten kimse beni sevmiyor, dediğini anımsadı. Kedi Kadın belli ki kötü durumdaydı. Bir an önce Bruce’u iyileştirmeliydi.

– İlaçlarınızı için Efendi Bruce, isterseniz uzun atlamalarınızda sorun yaşamamız için hasta külotu temin edebilirim.

Selina zorla yatağından kalktı. Tuvalete gidip rahatlaması gerektiğini hissediyordu. Klozetin üstünde iki büklüm olmuş, oturuyordu. Uzunca bir süre doğrulamadı. Üşüyen bacakları daha da buz kesti. Parmak uçlarını morarmış gibi hissetti. İşini bitirince zorla da olsa doğruldu. Yavaşça kalkıp lavabonun yanına geldi. Karşısında duran ayna, yaşlılığını haber veriyordu. Dip boyası gelmişti. Beyazları ne kadar da çoğalmıştı. El aynasını alıp yatağına doğru ilerledi. Yatağa doğru geçerken dolabın içinden üstüne kalın bir örtü daha çıkardı. Anneannesinden öğrendiği motifi işlediği örgü battaniye, görünce bile içini ısıttı. Neydi bu modelin adı, düşündü bulamadı. Yatağına girince tableti eline aldı. Örgü modellerini arattı. “Hanım dilendi, bey beğendi, ne biçim ismi varmış.” Battaniyeye olan sevimli bakışları bir anda tiksintiye dönüştü. Uzun sürmedi. Aldığı ağrı kesicilerin etkisiyle uyuyakaldı.

Arada uyanıyor aynı sancılarla tuvalete gidiyor, ağrı kesici yutup, tekrar uyuyordu. Gece yarısı tekrar uyandığında telefonun ışığı yanıp sönüyordu. Hiç dinmeyen ağrısına rağmen yatağından kalkıp telesekreterin düğmesine bastı.

– Selina, Gotham’ı kurtarınca haber ver, sana söz verdiğim gerdirme operasyonu için randevu alacağım. Leslie

– Neredesiniz Bayan Selina, Batman kötü durumda bir an önce Joker’i durdurmalısınız. Alfred

– Kedi kız, şu geçen gün söylendiğin saçların için güzel bir kuaför buldum, beni ara. Tabitha

Daha fazlasını dinlemek istemedi. Doğrulmaya çalışarak yatak odasına geçti. Yürürken pijamasının ıslandığını fark etti. Üstündekileri nazikçe çıkardı. Her hareketinde karnına giren kramplar acısını arttırıyordu. Aynada kendine et yığını olarak görünen bedenini biraz daha izlemek için aynaya yaklaştı. Bacaklarında oluşan selülitlerine, karnında duran ayva göbeğine, sarkmaya başlayan göğüslerine baktı. Sonra askıda duran kostümüne takıldı gözleri. Onun içinde olan kadınla şu aynaya yansıyan kadın arasında uçurumlar vardı. Yaklaştıkça uzayan bıyıklarını gördü. “Şimdi Kedi Kadın oldun.” Sırtını çevirdi. Hızla dönüp aynaya tekrar yaklaştı, kendiyle burun buruna geldi. Kaşları uzamış, bıyıkları çıkmış, dip boyası gelmiş kaz ayakları dere yatağına dönmüştü. Gözyaşları oradan süzülürken içinde atlayan balıkları gördü. Silkelendi. Tuvalet aynasının üstünden bir ağrı kesici daha aldı. Tekrar boy aynasına döndü. Bembeyaz teni ütüsüz beyaz bir gömlekti. Gözlerini açıp, kapadı. Arkasında Kedi Kadın kostümüyle kendini gördü. Döndü o siyah kostümün içinde duran zarif kadının üzerine yürüdü. Kostümü parçalamaya başladı. “Çıkar, çıkar da gör gerçeği, sen bu kostümle güzelsin.”

Kostümsüz de güzeldi. Karşısında hep öyle kalmayı dilediği kadın çırılçıplak duruyordu. Kapının zili çalıyor, ona kapıya vurulan yumruklar eşlik ediyordu. Son yumruk sesiyle kostümlü Kedi Kadın kayboldu. Aynada vücudunun ütüsüz haliyle tekrar yüzleşti. Sabahlığını üzerine geçirip kapıya ilerledi. Açmadan delikten baktı. Toparlandı, saçlarını düzeltti. Kapının yanındaki aynada gözlerini kontrol etti, atlayan balıklar dere yataklarının sonsuzluğunda kaybolmuştu. İçinin kıpırdadığını fark etti. Batman onu merak edip gelmişti. Kapıyı gülümseyerek açtı.

“Gotham bekleyebilir. Önce sen! Ama ondan önce tuvalete gitmem gerekli!”

Zeynep Pınarbaşı