Mehmet Selahattin (Erdem)
Yazar
(01 Ağustos 1923, Diyarbakır – 10 Ağustos 2004)
Diyarbakır’da doğdu. Sıdıka Hanım ile memur Nazım Erdem’in oğludur. Ortaokul ve lise eğitimini İstanbul’da aldı. İstanbul Yüksek İktisat ve Ticaret Okulu’ndaki öğrenimini tamamlamadı. Uzun yıllar hesap uzmanı ve mali müşavir olarak çalıştıktan sonra emekli oldu.
1977-78 yılları arasında Doğan Hızlan ile birlikte Değer Yayınlarını kurdu ve yönetti.
“O dönem çalıştığım yayınevinden ayrıldıktan sonra sevgili arkadaşım Salim Alpaslan’la birlikte bir yayınevi kurma girişiminde bulunduk. İki de ortağımız vardı; biri ithalatçı Faris Bey, diğeri de romancı Mehmet Selahattin.
Yayınevimizin adı Değer Yayınları idi. Cağaloğlu’ndaki Klodfarer Caddesi’nin üstündeki bir hanın en üst katını yayınevinin merkezi yapmak için tuttuk. Gündüz çalışmalarımızdan sonra akşamüstü denize karşı çayımızı içerdik.
Cağaloğlu o zaman yayınevi ve matbaalarla, mücellitlerle doluydu. İkimiz yayınevine çeviri yapan çevirmenlere o dönemin yayınevlerinden çok daha fazla ücret veriyorduk. Ayrıca konumu itibariyle çekici olan idarehanemizde birçok edebiyatçıyı da ağırlıyorduk. Dizgi ve baskı Dizerkonca Matbaası’nda yapılıyordu. Ciltçimiz de Numune Mücellithanesi’ydi. Elimizdeki sermayeyi bütün ihtiyacı olanlara veriyorduk. Borçlu olmayı değil alacaklı olmayı tercih etmiştik.” -Doğan Hızlan-
Yazılarında “Mehmet Selahattin” imzasını kullandı. “Küçük Dünya” romanı 1970’de Günaydın gazetesinde tefrika edildi. Romanlarında toplumsal sorunları ve çelişkileri dile getirdi. Toplumcu gerçekçi akıma bağlı olduğunu belirtmiştir.
ESERLERİ :


1971, istanbul, İnkilap ve Aka Yayınları
Mehmet Selahattin, Küçük Dünya’da ufak bir Anadolu kasabasının küçük insanlarının yaşantısını, buruk kaderini, temiz bir aşkın şiirsel öyküsü, küçük dünya’nın küçük insanlarının, kaderlerine hükmetmek isteyen güçlü kişilerle yaptıkları amansız mücadelenin hikayesini, içli ve gerçekçi bir dille anlatmış.
1973, İstanbul, İnkilap ve Aka Yayınları

“Şehirde İnsan Yoktu sosyal – ekonomik koşulların aile bağlarını kaparıp kişileri tek başına topluma fırlatışının romanıdır. Bir genç kızın acımasızlıklar ortamında direnişini ve çırpınışını belgeleyen yaşama destanıdır. Sağlam bir roman dokusu içinde gerçekçilikle duygusallığın başarılı bileşimi, bu eserin dikkat çeken, üstün niteliğidir.”
“Kapaktaki güvercinleri hatırlıyorum. Zira onlar benim Yeni Caminin avlusunda çektiğim diyalar. Ressam Oral Orhon zaman zaman süper poze olarak o diyayı kullanır bana geri verirdi. Hala muhafazamda. “ – Tezer Uğur Gergin-
“Ortaokuldayken okul kütüphanesinde bulup tüm sınıf okumuştuk. Yeşilçam filmi tadında, insanı gözyaşlarına boğan, birçok toplum gerçeğinin insanın yüzüne tokat gibi çarpıldığı; asla unutamadığım, etkisinden hiç çıkamadığım güzel roman” – Ekşi Sözlük – Bahar Kaya Sözen

10 Ağustos 2004 tarihinde vefat eden yazarımızı saygı ile anıyoruz.
-Ayşen Cumhur Özkaya-
KAYNAKÇA :
Biyografi.com
Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü : http://teis.yesevi.edu.tr/
Türk Edebiyatında Şairler ve Şairler Sözlüğü
Doğan Hızlan : https://www.hurriyet.com.tr/kitap-sanat/ilk-ve-son-ticari-tesebbusum-40887076
Tanzimattan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi : ykykultur.com.tr