Şiir kurtarır insanı

Çekip alır karanlıklardan

Ansızın bırakır güneşin koynuna

Titreten soğuğun yerini ılık yel alır

Şiir emek, şiir yürek, şiir ince işçilik

Şiir sezgi, bir eşikten diğerine geçiş

Perde aralanırken gece yarısı

Uyandıran çağrıya uyar şair

Başka bir alemin içindedir artık

Kalem akar, kalem yazar, gelecek bugün olur

Şair yazıcı, şair bilici, döndürür var gücüyle dilini

Ezgisidir artık insanın tarihinin

Kimi coşkun akan su, kimi dingin nehir

Şairler selamlaşır beyaz gecelerde

Fısıldaşır umudun, umutsuzluğun ıslığiyle

Kaç kapıya uğrar şiir?

Çalar çalar kapıları kaç kere, yeniden doğan şair?

Kendine Korona