Gece ayaz
Gece kömür karası
Derin kör kuyu gece
Gece uzun
Siyah değil zifirî
Suları buz tutmuş deniz
Yer altından gökyüzüne
Yolunu kaybetmiş
Karanlıklar içinde
Tan sökmüyor
Dipsiz, dişsiz dalgalar
Kıyıları kemiriyor
Hayatla birikenler
Tuz basarken yaraya
Kemirilen yerler ağlıyor
Yükseliyor dağlar kadar
Mehtabı arıyor
Dertten dost edinenler
Gece ayaz
Gece kömür karası
Derin kör kuyu gece
Gece uzun
Nebahat Alptekin
Pazartesi14 
Merhabalar, **küresel ısınmanın gümbür gümbür geldiğini belli ettiği, sosyalliklerin az ve hiçlik arasında amansızca debelendiği, sağlığa dert yaratan salgına binbir umut bağlanmaya çalışıldığı , küçük çocukların dışarı çıkıp top bile oynamaya korktuğu ve bütün bu karmaşık duyguların hepsini yaşadığımız şu üzücü ve can alan ve can sıkan günlerde gerçek şu ki hepimiz o mehtabı ve sadece doğruluk için yanacak o umut ışığını arıyoruz ; şiiriniz ile bunu bizlere çok güzel hissettirdiniz, emekçi kaleminize sağlık Nebahat abla 😘
BeğenBeğen
Şiiriniz acılı, ümitsiz ve boşlukta olan birinin ruh halini hissettirdi bana. Emeğinize, yüreğinize sağlık. Tebrikler Nebahat hn.👏🌹
BeğenBeğen
Kaleminize yüreğinize sağlık Nebahat Hn bugünlerdeki psikolojimizi iyi anlatmışınız
BeğenBeğen
Duygu dünyasının sinir uçları olan siir sizin yüreğinizde adeta dile gelmis .. cok duyarlı..tebrikler ve teşekkürler Nebahat hn..
BeğenBeğen
Nebahat cim kalemine sağlık, çok mükemmel yorumlanmış bir şiir olmuş, şiiri okurken yaşadım diyebilirim, bu yola ve başarılarının devamını dilerim.Tebrikler👏🧿💐🌝👍🎼🎶👩🏼😜👩🏼
BeğenBeğen
Çok güzel bir şiir 🙂
BeğenBeğen