Sen dedi anlarsın dillerinden, getirdim bak bunları

çok geçmeden öldü bende kaldı tohumları

vasiyeti yerine getirmeli yüklendim toprağa

hepsini tek tek bıraktım usulca yuvasına

elimden her çiçek tutardı nasılsa

hele bunlar çocuk oyuncağıydı benim için,

düşmeye görsünler toprağa başlarlardı pıtırcıklanmaya

günler geçti aradan aylara sıra geldi

denedim canlandırmayı defalarca,

yeşili beklemekten yoruldum sonra

bir kez daha günler örttü üstümüzü aylar boylu boyunca

işinin hakkını veren bir çiçekçiden

bilirim dillerini diye övündüğüm her çiçeğin

hiç zahmetsiz köklendiğini öğrendim bu arada

yine günler yine günler, aylar boy verdi aramızda

bir sabah

açtık dediler bir ağızdan, üstümüze çok toprak atmıştın

beklettik kusura bakma 

Kendine Korona