Zamansız tarihte
Örerken duvarı
Hayatında pranga
Titreyerek diz çöktü
Ne zaman düze çıksa
Anılarla vuruldu
Duvarın gölgesinde
Karanlıkta kayboldu
Unutulmak çınladı
Gözyaşları saçıldı
Dünyasını sel bastı
Sevgisinde boğuldu
Duvarın gözü kör
Görmedi hasreti
Çürüttü yıllar onu
Anılar yosun tuttu
Nebahat Alptekin
Pazartesi14 
Yurege dokunan duygular..hepimizin ömrumüzde önümüzde bir sekilde duvarlarin asilamadigi zamanlar olmadi mı? Teşekkürler sevgili ozanımız, çok iyi geliyorsunuz bizlere…
BeğenBeğen
Tebrik ederim Nebahat abla. Duygu dolu bir şiir. Kaleminize sağlık.👏👏👏
BeğenBeğen
Nebahat cim, devam devam👏👏👏 Şiirde, insanın hapis kaldığında, anılara hasret, duygu yüklü bir şiir, düşüncene ve kalemine sağlık kutluyorum.👍💐🧿📖🖊
BeğenBeğen
Merhaba, şiiri okurken insan, hüzünleniyor bazı insanlar geçmişini terk etmek istemez anıları çok kıymetlidir hele ki güzel geçirdiyse yıllarını ne mutlu ancak 4 duvar arasında kalan insanların kaygısıdır unutulmak, duvarın çatlakları bile olsa ışık girmez, boğulur insan, biz en güzeli ruhu yoran yıpratan duvarlar arasında hiç kimsenin kalmamasını dileyelim, kaleminize, düşüncenize sağlıkla güzel günler, sevgiler 🙂
BeğenBeğen
Yüreğinize sağlık Nebahat Hanım çok güzel yazmışsın
BeğenBeğen