ÇAĞRI

Kim boğmuş olacak kız kardeşimin

yorgun sesiniz ücra köşelerde?

Gelmez oldu artık her sabah

uzun uzun yürümekten yorgun,

kilometreler ve kilometreler yutarak

sonsuz çığlığıyla: Makala!

Yok, gelmez oldu artık, çiseleyen yağmurda ıslanmış

elinde eteğinde çocuklar ve olacağa boyun eğmiş…

Ve bir yüzle; dingin, duru bakışıyla kendini ele veren!

Ah, biliyorum, biliyorum; son kez, bir veda pırıltısı vardı.

mahzun gözlerinde,

ve sesi boğuk bir mırıltıydı nerdeyse,

dokunaklı ve umutsuz…

Ey Afrika, toprak anam benim, söyle bana:

N’oldu benim ücra yerlerdeki kız kardeşim,

hiç kente gelmemiş olan kız kardeşim

sonsuz çocuklarıyla?

Noemia Da Souza (Mozambik)

Türkçesi: Eray Canberk